Ο Τόσκο Μποζαντζίσκι γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Πλόβντιβ (Φιλιππούπολη) της Βουλγαρίας.
Ο αθλητισμός του άρεσε και σε μικρή ηλικία δοκίμασε πολλά αθλήματα.
Σε αυτό που έμεινε πολλά χρόνια ήταν η κολύμβηση.
Παράλληλα αγαπούσε πολύ να παρακολουθεί ποδόσφαιρο.
Μάλιστα, όχι μόνο το Βουλγαρικό ποδόσφαιρο αλλά από όλο τον κόσμο.
Επίσης, σε μικρή ηλικία πήγε για πρώτη φόρα, με την οικογένεια του, στο παλιό γήπεδο της Μπότεφ.
Σε μεγαλύτερη ηλικία συμμετείχε ενεργά στην εκστρατεία για το νέο γήπεδο της Μπότεφ αλλά δυστυχώς δεν πρόλαβε να το δει…
Ο Τόσκο πήγαινε πολύ συχνά στο γήπεδο και αυτή η αγάπη του για την ομάδα και τα κιτρινόμαυρα χρώματα της, είχε σαν αποτέλεσμα να τον γνωρίζουν και να τον εμπιστεύονται πολλοί συνοπαδοί του.
Έτσι απέκτησε αναγνωρισιμότητα και αποτέλεσε ένα σημαντικό κομμάτι του club και των οπαδών της.
Φοίτησε σε μαθηματικό σχολείο, όπου έμαθε και ξένες γλώσσες.
Αργότερα σπούδασε και αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή.
Του άρεσε η πεζοπορία στα βουνά και κάποιες φορές κατασκήνωνε εκεί.
Αγαπούσε να ταξιδεύει στο εξωτερικό και ταξίδεψε σε αρκετές χώρες μαζί με την κοπέλα του.
Ο Τόσκο Μποζαντζίσκι ήταν ενεργός πολίτης.
Είχε πολλά ακαδημαϊκά εφόδια και διοργάνωνε δράσεις με μεγάλη επιτυχία, όπως αθλητικά τουρνουά φιλανθρωπικού χαρακτήρα.
Ήξερε να συνδυάζει τη διασκέδαση με την χρησιμότητα και να επιτυχαίνει.
Η αδερφή του Petya, σαν επίλογο σε αυτό το κείμενο για τον τόσο τραγικά και άδικα χαμένο, αγαπημένο της αδερφό αισθάνεται την ανάγκη να προσθέσει τα παρακάτω :
“Αντιληφθείτε ότι ένας άνθρωπος μπορεί να αγαπάει το ποδόσφαιρο και την ομάδα του και να είναι οπαδός χωρίς να είναι χούλιγκαν, αντιθέτως μπορεί να είναι (όπως ήταν και ο Τόσκο) ένα έξυπνο και μορφωμένο άτομο που αγαπάει αυτό το άθλημα που παίζεται πάνω από 100 χρόνια.
Αυτό πρέπει να μας ενώνει και να μην καταλήγει σε δολοφονίες και σε άλλα τραγικά περιστατικά”.
